หน้าเว็บ

แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ ชีวิต แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ ชีวิต แสดงบทความทั้งหมด

วันเสาร์ที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

ใจล้า ฝัน กำลังใจ


ใจล้า ฝัน กำลังใจ
เช้าวันนี้อากาศเย็นยะเยือก เสียงปลุกจากนาฬิกา เสียงคนข้างบ้านกำลังทำกิจวัตรประจำวัน เมื่อวานมีบางสิ่งยังติดค้าง มีบางสิ่งที่ยังไม่สะสาง มีความรู้สึกที่ไม่อาจลบเลือน ความเหนื่อยล้าของวันวาน ข้าพเจ้าสะบัดผ้าห่ม สะบัดสิ่งร้ายที่ผ่านมา ลุกขึ้นอาบน้ำ ความรู้สึกเย็นกว่าทุกวัน ล้างหน้าแปรงฟัน ชำระล้างสิ่งสกปรกจากร่างกาย จากความคิดของคนที่ทำร้าย กลิ่นกาแฟแก้วเก่าที่เคยหอมรสกลมกล่อมแต่ต้องกล้ำกลืนฝืนดื่ม เสียงสุนัขข้างบ้านไล่เห่ากันปกติ คิดถึงหน้าที่ สิ่งที่ต้องทำ สิ่งที่ต้องปฏิบัติในวันนี้ สวดมนต์ต่อหน้าพระพุทธรูป พระแก้วมรกต ขอให้ยึดมั่นในอุดมการณ์ที่ทำ ขอตั้งมั่นในความดี ขอกำลังใจให้แก่ตัวเอง พบเจอคนในสังคมร่วมกันทักทายพูดคุย มองใบหน้าทุกคนมีรอยยิ้มแต่แววตาไม่มีความสุข เมื่อมองเก้าชีวิตที่สู้อุตส่าห์ทุ่มเท่ปั้นให้เรียนรู้สิ่งดีๆ ความไร้เดียงสาพอหายเหนื่อย อยากจะมีแค่ห้วงเวลานั้น แต่ความอดทนก็มีที่สิ้นสุดเหมือนสายป่านที่ถูกดึงและลมปะทะแรง จนขาด ชีวิตที่ยังดิ้นรน ชีวิตที่เดินต่อไป ตราบจนลมหายใจที่มีอยู่ ชีวิตที่ยังต้องอยู่ ชีวิตที่ยังรับรู้ ตราบเท่าที่มีวิญญาณ แม้ความฝันที่วางไว้บนอุดมการณ์จะมีวันสะดุด แต่ความฝันนั้นยังคงอยู่ รอวันเวลาที่เหมาะสม รอกำลังใจ รอเติมเต็มความรู้สึก  รอความกล้าหาญ รอว่าสักวันจะทำความฝันนั้นอีกครั้ง

วันพฤหัสบดีที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

ทางสายชีวิต


ทางสายชีวิต
การเดินทางสายชีวิตไม่มีที่สิ้นสุด บางครั้งเส้น
ทางที่ข้าพเจ้าเดินอาจจะไม่สวยงามแต่ข้าพเจ้ายังเลือกที่จะเดินทางต่อไป ไม่รู้ว่าข้างหน้าจะมีทางแยกขรุขระขวากหนามมากมายแค่ไหน 

พระจันทร์คืนนั้น มันน่าเศร้า

กวี สันติภาพ

เดินต่อไปจะมืดมนหรือมีแสงสว่างไม่มีทั้งพระอาทิตย์และพระจันทร์ เส้นทางสายชีวิตที่ยังทอดยาวไปข้างหน้า บนท้องฟ้าที่ยังมีเมฆขาวลอยละล่อง สายลมที่พัดต้องผิวกายเหน็บหนาวจับใจ บนทางเดินที่มิตรภาพริบหรี่อาจจะมีบ้างแต่น้อยนิด หลายเวลา สายน้ำ สายลม ผ่าน ทุกห้วงความรู้สึกจะไหลผ่านตามกาลเวลา