ใจล้า ฝัน กำลังใจ
เช้าวันนี้อากาศเย็นยะเยือก
เสียงปลุกจากนาฬิกา เสียงคนข้างบ้านกำลังทำกิจวัตรประจำวัน
เมื่อวานมีบางสิ่งยังติดค้าง มีบางสิ่งที่ยังไม่สะสาง
มีความรู้สึกที่ไม่อาจลบเลือน ความเหนื่อยล้าของวันวาน ข้าพเจ้าสะบัดผ้าห่ม
สะบัดสิ่งร้ายที่ผ่านมา ลุกขึ้นอาบน้ำ ความรู้สึกเย็นกว่าทุกวัน ล้างหน้าแปรงฟัน
ชำระล้างสิ่งสกปรกจากร่างกาย จากความคิดของคนที่ทำร้าย
กลิ่นกาแฟแก้วเก่าที่เคยหอมรสกลมกล่อมแต่ต้องกล้ำกลืนฝืนดื่ม
เสียงสุนัขข้างบ้านไล่เห่ากันปกติ คิดถึงหน้าที่ สิ่งที่ต้องทำ
สิ่งที่ต้องปฏิบัติในวันนี้ สวดมนต์ต่อหน้าพระพุทธรูป พระแก้วมรกต
ขอให้ยึดมั่นในอุดมการณ์ที่ทำ ขอตั้งมั่นในความดี ขอกำลังใจให้แก่ตัวเอง
พบเจอคนในสังคมร่วมกันทักทายพูดคุย มองใบหน้าทุกคนมีรอยยิ้มแต่แววตาไม่มีความสุข
เมื่อมองเก้าชีวิตที่สู้อุตส่าห์ทุ่มเท่ปั้นให้เรียนรู้สิ่งดีๆ
ความไร้เดียงสาพอหายเหนื่อย อยากจะมีแค่ห้วงเวลานั้น
แต่ความอดทนก็มีที่สิ้นสุดเหมือนสายป่านที่ถูกดึงและลมปะทะแรง จนขาด
ชีวิตที่ยังดิ้นรน ชีวิตที่เดินต่อไป ตราบจนลมหายใจที่มีอยู่ ชีวิตที่ยังต้องอยู่
ชีวิตที่ยังรับรู้ ตราบเท่าที่มีวิญญาณ
แม้ความฝันที่วางไว้บนอุดมการณ์จะมีวันสะดุด แต่ความฝันนั้นยังคงอยู่
รอวันเวลาที่เหมาะสม รอกำลังใจ รอเติมเต็มความรู้สึก รอความกล้าหาญ รอว่าสักวันจะทำความฝันนั้นอีกครั้ง
