หน้าเว็บ

แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ Heat แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ Heat แสดงบทความทั้งหมด

วันพฤหัสบดีที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

วิธีทำวันนี้ไม่ยอมหมดหวัง


ไม่ยอมหมดหวัง
Thailand

เสียงแมลงร้องระงมในคืนนี้บางสิ่งอยู่ในใจในคือเหงา กลัวฝันร้าย กลัวใจตัวเองที่ไม่มีความมั่นคง เหมือนนกไร้รังที่ไร้ที่เกาะต้นไม้ไร้ใบ ทำไมบางครั้งความจริงที่เจอแสนเจ็บปวดรวดร้าวไม่อาจจะเอ่ยได้เติบโตท่ามกลางความเหนื่อย ต่อสู้ เพื่ออยู่รอด แม้หน้ายิ้มเสียงหัวเราะของข้าพเจ้าจะก้องดังเมื่อเจอใครแต่ในใจใช่จะยิ้มหัวข้าพเจ้าจะได้อย่างที่เห็น แม้จะเสียความรู้สึกที่ไม่มีวันหวนกลับ แต่จะพยายามลุกอีกครั้ง ครั้งที่ร้อย ครั้งที่พัน
วิธี ทำวันนี้ไม่ยอมหมดหวัง
ลุกขึ้นอีกหลายหน ล้มแล้ว ลุกแล้วล้ม แต่ต้องทน ทางข้างหน้ามีทั้งสุขและทุกข์ระคนมีอยู่ในความเป็นจริงไร้รังนอน ไร้เพื่อน ไร้ความรัก ไร้ความคิดที่ทำร้ายใจตัวเองในวันนี้ มองใบหน้าในกระจกยิ้มให้ มองอย่างนั้นเพื่อจะบอกคนในเงาว่าอย่าร้องให้ อย่าเสียใจ อย่าท้อแท้ อย่าหมดหวัง อย่าหมดกำลังใจ อย่าทำร้ายตัวเอง ไปลอยกระทงเสียหมดทุกข์ หมดโศกเสียที

ทางสายชีวิต


ทางสายชีวิต
การเดินทางสายชีวิตไม่มีที่สิ้นสุด บางครั้งเส้น
ทางที่ข้าพเจ้าเดินอาจจะไม่สวยงามแต่ข้าพเจ้ายังเลือกที่จะเดินทางต่อไป ไม่รู้ว่าข้างหน้าจะมีทางแยกขรุขระขวากหนามมากมายแค่ไหน 

พระจันทร์คืนนั้น มันน่าเศร้า

กวี สันติภาพ

เดินต่อไปจะมืดมนหรือมีแสงสว่างไม่มีทั้งพระอาทิตย์และพระจันทร์ เส้นทางสายชีวิตที่ยังทอดยาวไปข้างหน้า บนท้องฟ้าที่ยังมีเมฆขาวลอยละล่อง สายลมที่พัดต้องผิวกายเหน็บหนาวจับใจ บนทางเดินที่มิตรภาพริบหรี่อาจจะมีบ้างแต่น้อยนิด หลายเวลา สายน้ำ สายลม ผ่าน ทุกห้วงความรู้สึกจะไหลผ่านตามกาลเวลา