หน้าเว็บ

แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ สาย แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ สาย แสดงบทความทั้งหมด

วันพฤหัสบดีที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

วาเลนเทียม


วาเลนเทียม
วันแห่งรักท่ามกลางช่อดอกกุหลาบ ของขวัญ วันบอกรัก ความเงียบเหงา ว้าเหว่  ใบไม้ร่วงระเรี่ยพื้น วันแห่งน้ำตา วันแห่งทุกข์ วันแห่งรอยยิ้ม กว่าจะก้าวข้ามความผิดหวังในรักหลายครั้งในช่วงชีวิต 

แม่น้ำตาปี 
กวี  สันติภาพ...blogger

กว่าจะข้ามความรู้สึกผิดที่ทำร้ายคนที่ข้าพเจ้ารักมาหลายหน กว่าจะลืม ลืมความเศร้าความทุกข์ระทม กุหลาบแดง กุหลาบขาว กุหลาบแห้งในแจกันลายกุหลาบร่วงหล่นคงเหลือก้าน ลืมความรักความฝันเมื่อวันวาน เป็นบทรักบทเรียนคอยสอนให้ข้าพเจ้าเข้มแข็งและรอรักจริงสักวัน 

ทางสายชีวิต


ทางสายชีวิต
การเดินทางสายชีวิตไม่มีที่สิ้นสุด บางครั้งเส้น
ทางที่ข้าพเจ้าเดินอาจจะไม่สวยงามแต่ข้าพเจ้ายังเลือกที่จะเดินทางต่อไป ไม่รู้ว่าข้างหน้าจะมีทางแยกขรุขระขวากหนามมากมายแค่ไหน 

พระจันทร์คืนนั้น มันน่าเศร้า

กวี สันติภาพ

เดินต่อไปจะมืดมนหรือมีแสงสว่างไม่มีทั้งพระอาทิตย์และพระจันทร์ เส้นทางสายชีวิตที่ยังทอดยาวไปข้างหน้า บนท้องฟ้าที่ยังมีเมฆขาวลอยละล่อง สายลมที่พัดต้องผิวกายเหน็บหนาวจับใจ บนทางเดินที่มิตรภาพริบหรี่อาจจะมีบ้างแต่น้อยนิด หลายเวลา สายน้ำ สายลม ผ่าน ทุกห้วงความรู้สึกจะไหลผ่านตามกาลเวลา