หน้าเว็บ

แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ ผูกพัน แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ ผูกพัน แสดงบทความทั้งหมด

วันพุธที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

ความจริง


ความจริง
การจากไปของใครบางคน คือการจากลา จากการรอคอย
การได้รู้ความจริงไม่เจ็บปวดเท่า
การที่ถูกหลอกมานานนับสิบปี
การกระทำที่ผ่านมา ไม่เท่ากับการบอกลาแค่หนึ่งนาที
การร้องไห้ให้กับความทุกข์ ไม่ใช่ทางออกของทุกสิ่ง
การได้อยู่คนเดียวยังดีเสียกว่าคิดว่าจะได้อยู่กับอีกคน


น้ำตกทุ่งกระทิง

การที่รับรู้ถึงความเหนื่อย ย่อมทำให้ข้าพเจ้านอนหลับแต่ตื่นขึ้นมา
เข้มแข็งอีกครั้ง การเจอกับอุปสรรคมากมายในชีวิต ทำให้ข้าพเจ้าได้
เรียนรู้ที่จะมีลมหายใจ การที่ได้มีชีวิต ก็ยังดีกว่าหลายคนที่กำลังคิด
สั้นทำลายชีวิต การสู้จนสุดกำลังแล้วแพ้ก็ยังดีกว่าไม่ได้สู้อะไรเลย

กวี สันติภาพ

วันอาทิตย์ที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

ความฝัน สัญญา หน้ากาก






ความฝัน สัญญา หน้ากาก
เวลาสงัด เสียงจักจั่นร้องระงมไปทั่วบริเวณข้าพเจ้าตื่นขึ้นมาเพราะฝันร้าย มาปลุกฝันถึงใครสักคนที่เคยกอดไว้  ฝันถึงใครคนนั้นที่เคยสัญญาว่าจะอยู่ข้างๆ กันตลอดไปไม่ว่าจะเจอสิ่งใด ร้ายหรือดีเข้ามาในชีวิต เมื่อคว้าไปเจอเพียงหมอนข้างและตุ๊กตา 1 ตัว ข้าพเจ้าสะอื้นไห้เพียงลำพัง เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น ไม่จำเป็นแล้วนาฬิกาเอ๋ย ข้าพเจ้าตื่นเองได้ แต่ข้าพเจ้าไม่ลุกจากที่นอนเพราะความหนาวจากนอกหน้าต่าง เพราะความอบอุ่นจากผ้าห่ม เพราะความสดชื่นจากต้นไม้และเสียงเพลงยามเช้าของวิทยุจากคนข้างบ้าน 

ระหว่างนั่งเรือออกจากเกาะนางยวน


ข้าพเจ้าลุกขึ้นเช็ดน้ำตายังนึกถึงฝัน ยังไม่ลืม ไม่เลือนจากความรู้สึก กลิ่นหอมของกาแฟในแก้วเซรามิค กลิ่นหอมของแผ่นดินปกคลุมด้วยยอดหญ้าและหยาดน้ำค้าง ข้าพเจ้าเจอคนนั้น เจอผู้คนร่วมสังคม ร่วมงาน ต่างยิ้ม ต่างหัวเราะข้าพเจ้า บ้างขมขื่น บ้างสดใส บ้างกลบเกลื่อน ใครกันที่สวดมนต์ในยามเช้าต่อเบื้องหน้าพระพุทธรูป ใครบ้างที่ตั้งปฏิญาณว่าจะพูดจริงๆ ตลอดทั้งวันใครกันที่จะยึดถือความยุติธรรม  ข้าพเจ้าหยิบหน้ากากมาสวม ข้าพเจ้าหยิบหมวกผ้าคลุมมาปกปิด ความหนาวจากลมที่กำลังพัดเอื่อยๆ มองหันไปมา เพื่อนข้าพเจ้าอยู่ตรงนั้น ข้าพเจ้าวิ่งไปหาเขา ข้าพเจ้ากำลังใส่หน้ากากให้กัน ทุกคน


กวี  สันติภาพ

ธรรมชาติ


ในบางครั้งความเป็นธรรมชาติของมนุษย์คือการแสดงออกไม่มีวัยใด
ที่แสดงออกได้อย่างบริสุทธิ์เท่าวัยเด็กอีกแล้วการได้อยู่กับเด็กๆ ที่
ไม่ใช่ลูกเราความผูกพันอาจจะไม่เท่าสายใยนั้น แต่หลายสิ่งที่หลอม
มาเป็นระยะเวลาหลายเดือนก็เป็นสิ่งที่ทำให้เกิดความสุขเล็กๆ ในใจ
เราได้


กวี สันติภาพ