ความรักมีอยู่รอบตัว

ความรักมีอยู่รอบตัว

ความรักบางครั้งก็แปลกเวลาข้าพเจ้าวิ่งตามบางครั้งมันก็มักจะวิ่งหนีข้าพเจ้า แต่พอข้าพเจ้าเหนื่อยและท้อไม่อยากจะตามมัน เจ้าความรักนี่กลับมาหยุดอยู่ใกล้ๆข้าพเจ้านี่เอง ฤาข้าพเจ้าอาจจะเปรียบความรักได้กับเงาของมนุษย์ที่ไม่อาจแยกออกจากกันได้ ตราบที่ข้าพเจ้ายังมีชีวิตคงยากที่จะหลีกเหลี่ยงที่จะมีรัก หลายคนคงพยายามที่จะให้คำจำกัดความกับความรัก แต่แท้จริงแล้วคงยากที่จะจำกัดขอบเขตของความรัก เพราะข้าพเจ้าคงไม่สามารถใช้ข้อกำหนดอะไรมาเป็นตัวกีดกั้นความรัก ไม่ว่าจะเป็น เชื้อชาติ ศาสนา อายุ หรือ แม้แต่เพศก็ตาม ถ้ามีคำถามว่าเมื่อไหร่ความรักจะเกิดขึ้นกับข้าพเจ้าคงยากที่จะตอบ แต่ข้าพเจ้าจะทราบด้วยสัญชาติญาณเองว่าเมื่อไหร่ความรักกำลังเข้ามาเยี่ยมเยือนข้าพเจ้า ในชีวิตคนข้าพเจ้านั้นคงไม่บ่อยครั้งนักที่ข้าพเจ้าจะได้สัมผัสความรู้สึก ว่าได้รักใครหรือกำลังถูกรักโดยใครบางคน อย่างไรก็ตามคนทั่วไปต่างมุ่งหวังที่จะอยู่ในอารมณ์ ที่จะรักใครมากกว่าที่จะถูกรักโดยใคร ที่เป็นเช่นนี้เป็นเพราะว่ามนุษย์ข้าพเจ้าเคยชินกับการเลือกมากกว่าที่จะถูกเลือก แต่ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์ใดก็ตามกล่าวได้ว่าเป็นความรู้สึกที่ดีทั้งสิ้น มีมนุษย์หลายคนที่เกิดมาโดยไม่รู้จักหรือสัมผัสกับความรัก หรือบางคนไม่แม้แต่ที่จะรักใคร อารมณ์ความรักเป็นสิ่งที่ละเอียดอ่อนมาก ไม่สามารถสอนกันได้ แต่สามารถสื่อสารกันได้ด้วยความรู้สึกล้วนๆ ดังนั้นเมื่อใดความรักได้ผ่านเข้ามาเยี่ยมเยียนและได้จากข้าพเจ้าไป จงอย่าเสียใจ เพราะนั่นทำมันให้ท่านได้สัมผัสความวิเศษสุด ในความเป็นมนุษย์อย่าสมบูรณ์แล้ว

อย่างไรก็ตามอย่ากลัวที่จะรักอีก และอย่าพยายามสร้างขอบเขตและข้อจำกัดในรัก เพราะมิฉะนั้นข้าพเจ้าอาจจะไม่พบและไม่เจอะเจอมันอีกเลย หากแต่การจากลาของใครบางคนทำให้คุณอ่อนแอนั้น โปรดเข้าใจไหมเสียว่า คุณอ่อนแอตั้งแต่มีเขาเคียงข้างกายแล้ว แค่วันนี้คุณไม่มีใครให้พักพิง................ในเมื่อเขาทิ้งคุณไปแล้ว ไม่แปลกหากน้ำตาที่ไหลริน ทำนบน้ำตาที่พังทลาย กับหัวใจที่สลายจนสิ้นไป เพราะใครบางคนที่ทิ้งข้าพเจ้าไปในวันนี้ ทำให้คุณรู้สึกสูญสิ้นทุกอย่างไป เป็นเพราะคุณได้นำทุกอย่างให้เขาไปต่างหากล่ะ ในตอนนี้คุณคงทำได้เพียงนั่งร้องไห้ จนคิดว่า น้ำตามีไม่เพียงพอให้ไหลรินจนหมดใจ นอกจากน้ำตาที่มันจะกัดเซาะบาดแผลในใจของคุณให้ลุกลามแล้ว มันยังเป็นน้ำกรดราดรดลงไปในใจคนรอบข้างที่รักคุณอีกด้วย ไม่ใช่เพียงคุณคนเดียวที่เสียใจและเจ็บปวด ยังมีอีกคนที่เจ็บปวดไปพร้อมกับคุณ .......ลืมตาขึ้นสิ....... คุณจะมองเห็น "คนที่รักคุณ" ที่ยืนเฝ้ามองคุณอยู่ห่างๆอย่างห่วงใย นอกห้องออกไป นอกห้องที่คุณขังตัวเองไว้เนิ่นนาน เขาพร้อมจะซับน้ำตาคุณทันทีที่คุณเอ่ยปาก คนที่ยอมรับการตัดสินใจของคุณอย่างเจ็บปวด คนที่ใช้สองมือรองรับน้ำตาอย่างอาทร และพร้อมใช้ไหล่กว้างซับผ่าน.......ให้ไหลลึกลงไปสู่หัวใจ แต่ "คนที่ทำร้ายคุณ" กำลังปล่อยมือช้าๆ และก้าวออกห่างคุณอยู่เลยๆ คนที่กำลังก้าวข้ามน้ำตาคุณไปอย่างรังเกียจ คนที่เห็นน้ำตาคุณเป็นเพียงหยาดน้ำ คนที่ไม่รับรู้เสียงสะอื้นที่เธอร่ำไห้ ในขณะที่คนที่รักคุณจับมือคุณอย่างอ่อนโยน เข้าใจ และเจ็บปวดอยู่ข้างๆคุณ คุณคงต้องเลือกแล้วระหว่าง หัวใจที่ยังมีอยู่ กับ หัวใจที่ไม่มีคุณ เคยบ้างไหม เคยรู้ตัวบ้างหรือเปล่า บางครั้งเรื่องบางเรื่องก็ต้องให้คนอื่นบอก...ถึงจะเข้าใจ ข้าพเจ้าไม่เคยรู้มาก่อนสักครั้งหนึ่งเลยว่าสำหรับคำว่ารักจะมีคำว่า....มากเกินไป... บางครั้งข้าพเจ้าพยายามทำบางสิ่งบางอย่างให้ดีที่สุด แต่เค้าบอกว่า....มากเกินไป... บางครั้งข้าพเจ้าพยายามพูดเพื่อให้เกิดความรู้สึกดีดีแต่ข้าพเจ้าไม่รู้เลยว่า...มากเกินไป... ข้าพเจ้าอยากให้มันเป็นอย่างที่ตั้งใจไว้ ข้าพเจ้าไม่อยากให้เค้าเห็นว่าข้าพเจ้าไม่จริงใจแต่...มากเกินไป... ทำไมการไม่ทำอะไรบางครั้งมันก็ดีกว่าทำ...มากเกินไป...ข้าพเจ้าไม่เข้าใจ คุณเคยรักใครจริงๆบ้างหรือเปล่าแล้วเค้าเคยบอกคุณไหมว่า พอได้แล้ว...มากเกินไป คุณเคยให้อะไรใครหรือเปล่า ให้ดอกไม้สักช่อ ตุ๊กตาสักตัว แต่เค้าไม่รับแล้วบอกว่า...มากเกินไป... ทำไมนะ...ข้าพเจ้าไม่มีวันเข้าใจ...สำหรับสิ่งที่ตั้งใจ ข้าพเจ้าตั้งใจทำ .....แม้เค้าไม่รักข้าพเจ้าแต่เค้าไม่น่าบอกข้าพเจ้าว่า...มากเกินไป... แด่ความรู้สึก...มากเกินไป... ข้าพเจ้าเริ่มต้นรักจากไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารักคืออะไร ข้าพเจ้าเริ่มต้นรักจากไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารักเกิดขึ้นได้อย่างไร ข้าพเจ้ารักโดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแค่ไหน ข้าพเจ้ารักต่อไปทั้งๆที่ไม่รู้ว่าจะได้รับรักเป็นการตอบแทนหรือเปล่า ข้าพเจ้ารักโดยไม่รู้ว่ารักจะอยู่กับข้าพเจ้านานแค่ไหน ข้าพเจ้ารักโดยไม่ได้สนใจว่ารักจะหมดอายุลงเมื่อใด ข้าพเจ้ารักทั้งๆที่คนที่ข้าพเจ้ารักไม่ได้หันมามองรักของข้าพเจ้า แล้วทำไมเธอ....เธอต้องบอกข้าพเจ้าด้วยว่า...มากเกินไป...หรือที่ข้าพเจ้าทำรบกวนเธอเกินไปหรือเปล่า หรือที่ข้าพเจ้าทำมันเลวร้ายมากงั้นเหรอ หรือที่ข้าพเจ้าทำมันทำร้ายเธอให้เจ็บปวด หรือที่ข้าพเจ้าทำทำให้คนที่เธอรักเข้าใจเธอผิดไป หรือว่า...ที่จริงแล้ว..."....ไม่ควรมีข้าพเจ้า...."... ข้าพเจ้าขอแค่รักเธอได้ไหม ไม่ได้เหรอ...แล้วจะให้ข้าพเจ้าทำไง ข้าพเจ้าไม่เข้าใจ ข้าพเจ้าทำไม่ได้ ข้าพเจ้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่า...มากเกินไป...คืออะไร แต่ไม่ว่าอะไร ข้าพเจ้าจะพยายามให้น้อยลง ให้ทุกอย่างมันลดลง ข้าพเจ้าจะไม่ทำอีก...ถ้ามันกวนเธอ แต่ขออย่างเดียว วันนี้และวันไหนๆข้าพเจ้าไม่สามารถรักเธอน้อยลงกว่านี้ได้แล้ว ข้าพเจ้าขอรักเธออยู่อย่างนี้ แม้ว่าจะได้เห็นเพียงห่างๆ เห็นเพียงรอยยิ้มจางๆที่ไกลๆ ได้สนุกหัวเราะกับข้าพเจ้าหรือแม้กระทั่งร้องไห้จากคำบอกเล่าของใครคนอื่น ขอรู้ว่าเธออยู่ไหน ขอรู้เพียงว่าเธอมีความสุขกายสุขใจดีหรือเปล่า ไม่ว่าที่ตรงนั้นจะมีที่ว่างพอให้ข้าพเจ้ายืนได้ไหม...ข้าพเจ้าไม่สนใจ... ขอเพียงแต่ให้โลกใบนี้ ยังมีข้าพเจ้าสองคนอยู่ แม้ว่าจะห่างไกลในความรู้สึก แต่ขอให้สัมผัสจากหัวใจยังได้ยิน เท่านั้นข้าพเจ้าก็พอใจ

Thank you ... from my heart.ขอบคุณจากหัวใจ

 Thank you ... from my heart.    

Than it is in a state suffering through a lack of strength , because there are many situations in life , many sequences known to be recognized with really strong . And I was just a normal person that would be a weakness in the heart , because the heart is a lump of plastic will not be regretted . Sadly in some time, but did not dare to express themselves. In a state of distress that are facing at the moment I got my new friendships , new ideas, new truths of life realities in life I discovered that happiness is forgiveness that someone who hurt me . whether in front or behind them is happy and satisfied , there is another way to bring the joy of life in the same space , it makes learning that friendship is not necessarily who you are . I did not taste the same need not only to be pure good rapport with each other. There are only a few people that wanted to say many thanks to them . Times repeatedly . The life cycle is still time left to think of you more love to each other. In every life there are just waiting to cheer on this day that I have felt alone on the day of despair. At the time of isolation charm. Even when no one ever expected it looked . Time sunk in anguish . Time until I want to cry every time. Time to be intimate with someone who had been in love and hurt behind. Time running Tdtai . The most vulnerable time in their lives. They will never be in the future . Denied ever just sitting around. On the tears , but it is comforting to know that my heart and hope to have understood them. Delight in the joy of achievement , I wholeheartedly , although few people are pleased with the success that you are happy with them . Although listening to music on a different line . Enjoy constituents . I see a different list. Life is not the same but they do and I understand . Was enough. Because I believe that I will not need to be rich with gold . I do not need to be in a state of society. Different tastes . Do not have blood ties , but I choose to offer friendship to each other. Believe in the same faith, I believe in each other. Do not need to have much in common . Because they can make me calm and entrenched in the consciousness. I understand that .      The words " thank you" it is less than what I have received from everyone. But I will say thank you . I do not know if there is anything in return what I have so far. Thank fate that stand and have come across a person who is like my brother and best friend . I appreciate the understanding that they are filed . Many , many thanks to the opportunity given to the likelihood that many people would like to have , but never have I got this. I criticized the gossip and jealousy that made me realize that there are many meanings and is in the interest of them. It makes clear that the truth is I like it a hate heart to forgive yourself and enjoying life. Thanks for the opportunity to make himself fortunate to be able to dream of a miracle no one could see me and only . Dreams can come true pleasure . Thank you ... thank you .

ขอบคุณ...จากหัวใจ

กว่าจะผ่านความทุกข์อยู่ในภาวะที่ขาดความเข้มแข็งเพราะมีสถานการณ์หลายอย่างวนเวียนเข้ามาในชีวิตหลายคนที่รู้จักจะยอมรับในความเข้มแข็งที่มีแต่จริงๆ แล้วข้าพเจ้าเป็นแค่คนธรรมดาที่ย่อมจะมีความอ่อนแออยู่ในหัวใจเพราะหัวใจเป็นก้อนเนื้อไม่ใช่พลาสติกย่อมจะรู้สึกเสียใจ เศร้าใจบ้างในบางเวลาแต่ไม่กล้าที่จะแสดงออก ในภาวะแห่งความทุกข์ที่กำลังเผชิญในขณะนั้นข้าพเจ้ากลับได้ความรักใหม่มิตรภาพใหม่ๆ ความคิดใหม่ๆ สัจธรรมของชีวิตความเป็นจริงที่สุดในชีวิตข้าพเจ้าค้นพบว่าความสุขที่สุดคือการให้อภัยไม่ว่ากับใครก็ตามที่ทำร้ายข้าพเจ้าไม่ว่าต่อหน้าหรือลับหลังนั้นคือความสุขและความพอใจนั้นก็เป็นอีกทางที่นำพาซึ่งความสุขในห้วงชีวิตที่อยู่ที่เดิมก็ทำให้เรียนรู้ว่ามิตรภาพคืออะไรไม่จำเป็นว่าคุณจะเป็นใคร รสนิยมข้าพเจ้ากับเธอไม่จำเป็นต้องเหมือนกันแค่ความบริสุทธิ์ใจเท่านั้นที่จะเป็นสายสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน มีบุคคลเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ทำให้อยากที่จะกล่าวขอบคุณพวกเขาหลายๆ ครั้งซ้ำไปซ้ำมา เพราะวงจรชีวิตเวลานี้นิ่งขึ้นคิดดีๆ มากขึ้น หลงเหลือความรักให้แก่กันอยู่ ในชีวิตทุกวินาทีมีบุคคลเพียงแค่นี้ที่คอยให้กำลังใจในวันที่ข้าพเจ้าไม่มีใครในวันที่รู้สึกโดดเดี่ยวในวันที่สิ้นหวัง ในเวลาที่ความเหงาจับใจ เวลาที่ไม่มีแม้ใครที่เคยคาดหวังไว้มาเหลียวมอง เวลาที่กำลังจมดิ่งอยู่ในความระทม เวลาที่เจ็บจนอยากจะร้องไห้ทุกครั้ง เวลาที่ถูกคนที่เคยรักและสนิทสนมด้วยทำร้ายอยู่ข้างหลัง เวลากำลังทดถอย เวลาที่อ่อนแอที่สุดในชีวิต พวกเขาจะไม่เคยมีคำต่อว่า ไม่เคยปฏิเสธแค่นั่งใกล้ๆ ในวันที่เสียน้ำตาแต่ก็รับรู้ได้ว่ากำลังปลอบใจและเข้าใจได้ในความหวังดีที่มีให้ ยินดีในความสุขความสำเร็จของข้าพเจ้าด้วยใจจริงแม้ว่าน้อยคนจะยินดีด้วยกับความสำเร็จนั้นแค่มีพวกเขายินดีด้วย ถึงแม้ว่าจะนั่งฟังเพลงกันคนละแนว ชอบดูหนังคนละเรื่อง ชอบดูรายการคนละรายการ วิถีชีวิตไม่เหมือนกันแต่พวกเขาและข้าพเจ้าเข้าใจกัน ก็เพียงพอแล้ว เพราะข้าพเจ้าเชื่อว่าไม่จำเป็นที่คนข้าพเจ้าจะมีเงินทองร่ำรวย ไม่จำเป็นว่าจะอยู่ในสถานะไหนในสังคม รสนิยมที่แตกต่าง ไม่ต้องมีสายสัมพันธ์ทางสายเลือดแต่ข้าพเจ้าเลือกที่จะหยิบยื่นมิตรภาพให้แก่กันได้ เชื่อในศรัทธาเดียวกันเชื่อในกำลังใจซึ่งกันและกัน ไม่จำเป็นที่มีอะไรเหมือนกัน เพราะพวกเขาทำให้ข้าพเจ้าสามารถสงบนิ่งและตั้งมั่นอยู่ในสติ เข้าใจคำว่ามิตรภาพ

คำว่า  “ขอบคุณ”  มันยังมีค่าน้อยกว่ากับสิ่งที่ข้าพเจ้าได้รับจากทุกคน แต่ข้าพเจ้าก็จะใช่คำว่าขอบคุณ เพราะไม่รู้ว่าจะมีอะไรตอบแทนสิ่งที่ข้าพเจ้าเคยได้รับเสมอมา ขอบคุณโชคชะตาที่ทำให้ยืนหยัดอยู่ได้และได้เจอกับบุคคลที่เป็นเสมือนพี่และเพื่อนสนิท ขอบคุณน้ำใจความเข้าใจที่พวกเขาหยิบยื่นให้ ขอบคุณโอกาสที่หลายๆ คน หลายๆ ฝ่ายมอบให้โอกาสที่ใครหลายคนต้องการจะมีแต่ไม่เคยได้ข้าพเจ้ากลับได้สิ่งนี้ ขอบคุณเสียงวิพากษ์วิจารณ์คำนินทาและความริษยาที่ทำให้รู้ว่าข้าพเจ้ายังมีความหมายมากมายและยังอยู่ในความสนใจของเขาเหล่านั้น ขอบคุณสัจธรรมที่ทำให้รู้ชัดเจนว่ามีชอบก็มีเกลียดขอบคุณหัวใจตัวเองที่รู้จักให้อภัยและมีความสุขกับชีวิต ขอบคุณโอกาสที่ทำให้รู้ว่าตัวเองโชคดีที่สามารถทำความฝันที่มหัศจรรย์ไม่มีใครมองเห็นนอกจากตัวข้าพเจ้าเพียงเท่านั้น ความฝันที่สามารถทำให้เป็นจริงได้อย่างมีความสุข ขอบคุณ...ขอบคุณจริงๆ

ความเสียใจ

ความเสียใจ

เมื่อความสุขกำลังผ่านไปความทุกข์ใจเข้ามาแทรกแซง 

เมื่อทุ่มเทกับบางสิ่งแต่ผลแห่งความเป็นจริงมันแสนเจ็บปวด 

เมื่อดอกไม้ผลิใบ

เมื่อเสียใจกับสิ่งที่ไม่ได้ทำกำลังใจก็จะถดถอย 

เมื่อมองเห็นสิ่งข้าพเจ้ารักแต่สิ่งที่รักนั้นทำให้มีน้ำตา

เมื่อได้ยินเพียงคำพูดแต่คำพูดนั้นทุกข์ใจมากมาย 

เมื่อข้าพเจ้าได้ผ่านทุกอย่างข้าพเจ้าได้เรียนรู้ที่จะเจ็บป่วย

ดีใจ เสียใจ

เมื่อข้าพเจ้าผ่านมันไปได้แล้วข้าพเจ้าจะไม่ย้อนเดินกลับไปยังเส้นทางเดิม

เมื่อเวลาผ่านไปสิ่งที่ข้าพเจ้าทำเป็นเพียงภาพลวงตา